Allajon en Esmine
Door: Esther
Blijf op de hoogte en volg JonEs
01 November 2012 | Marokko, Marrakesh
Yalla yalla,
Wat een land, wat een land.. In de afgelopen 3 weken te veel gezien en meegemaakt om jullie hier te kunnen beschrijven. Zo hebben we onder andere:
- 800 manieren gezien om schapen te vervoeren (en matrassen)
- een berg beklommen
- op een kameel door de woestijn gesjokt.. In de regen (!!)
- de Melkweg gezien en duizenden sterren
- ontdekt hoe het voelt als mensen geen respect voor je hebben.
- een nomade gezin (man met zijn twee vrouwen en 9 kinderen) in de bergen ontmoet en thee met ze gedronken.
- mama appelsaps ontdekt in de gebeden die je hier 5keer per dag overal hoort.
- ontdekt waarom ze Jon steeds allibaba noemen
- ontdekt hoe het is om met je blote voet op een kakkerlak te staan (mam: oh was het maar.. ;)
- in een oase dorp verbleven en ingezien hoe in Nederland het water de vijand is en hier je beste vriend.
- eindelijk leren afdingen (uiteindelijk noemde een verkoper mij een 'iron woman') We hebben nog steeds te veel betaald maar wel een prijs die zelf vooraf hadden bepaald dat we er voor over hadden.
- overnacht in nét geopend viersterren appartement mét privé kok (voor de helft van de prijs :)
- over eindeloos rechte woestijn wegen en kronkelende bergweggetjes met diepe afgronden gereden, en alles daartussen in.
- gezien hoe het landschap hier elke 200 meter weer anders is.
- door dorpjes gereden waar alleen maar mannen in witte (gebeds)jurken over straat liepen..
- ondanks de malloten op de weg ( en schapen en kamelen die plots oversteken) geen enkel deukje gereden. Oh, en minstens 3 ongelukken van anderen voorkomen. (driewerf hoera voor allibaba!)
- En... Een tapijt gekocht. :)
Dit alles en nog veel meer willen we jullie graag vertellen wanneer we weer thuis zijn. En dat is sneller dan verwacht want we komen een weekje eerder naar huis! Morgen al om precies te zijn. Onze hoofden zijn vol van alle indrukken en onze portemonnee is leeg. (En Jon begint te dromen over kaas.)
We gingen hier in Marokko opzoek naar ons eigen Arabische sprookje en ontdekte dat ons sprookje niet ligt in de toppen van de atlas of de dalen van de Sahara. Maar noordelijker, in een stad aan de Waal. Waar het water smaakt naar wijn. Waar we niet omringt zijn door mooie uitzichten maar wel door de mensen die we liefhebben. Beseffen, écht beseffen, hoe goed je het thuis hebt (én met elkaar!) is misschien wel het mooiste dat een reis kan opleveren.
Tot snel.
Liefs,
Jones
Wat een land, wat een land.. In de afgelopen 3 weken te veel gezien en meegemaakt om jullie hier te kunnen beschrijven. Zo hebben we onder andere:
- 800 manieren gezien om schapen te vervoeren (en matrassen)
- een berg beklommen
- op een kameel door de woestijn gesjokt.. In de regen (!!)
- de Melkweg gezien en duizenden sterren
- ontdekt hoe het voelt als mensen geen respect voor je hebben.
- een nomade gezin (man met zijn twee vrouwen en 9 kinderen) in de bergen ontmoet en thee met ze gedronken.
- mama appelsaps ontdekt in de gebeden die je hier 5keer per dag overal hoort.
- ontdekt waarom ze Jon steeds allibaba noemen
- ontdekt hoe het is om met je blote voet op een kakkerlak te staan (mam: oh was het maar.. ;)
- in een oase dorp verbleven en ingezien hoe in Nederland het water de vijand is en hier je beste vriend.
- eindelijk leren afdingen (uiteindelijk noemde een verkoper mij een 'iron woman') We hebben nog steeds te veel betaald maar wel een prijs die zelf vooraf hadden bepaald dat we er voor over hadden.
- overnacht in nét geopend viersterren appartement mét privé kok (voor de helft van de prijs :)
- over eindeloos rechte woestijn wegen en kronkelende bergweggetjes met diepe afgronden gereden, en alles daartussen in.
- gezien hoe het landschap hier elke 200 meter weer anders is.
- door dorpjes gereden waar alleen maar mannen in witte (gebeds)jurken over straat liepen..
- ondanks de malloten op de weg ( en schapen en kamelen die plots oversteken) geen enkel deukje gereden. Oh, en minstens 3 ongelukken van anderen voorkomen. (driewerf hoera voor allibaba!)
- En... Een tapijt gekocht. :)
Dit alles en nog veel meer willen we jullie graag vertellen wanneer we weer thuis zijn. En dat is sneller dan verwacht want we komen een weekje eerder naar huis! Morgen al om precies te zijn. Onze hoofden zijn vol van alle indrukken en onze portemonnee is leeg. (En Jon begint te dromen over kaas.)
We gingen hier in Marokko opzoek naar ons eigen Arabische sprookje en ontdekte dat ons sprookje niet ligt in de toppen van de atlas of de dalen van de Sahara. Maar noordelijker, in een stad aan de Waal. Waar het water smaakt naar wijn. Waar we niet omringt zijn door mooie uitzichten maar wel door de mensen die we liefhebben. Beseffen, écht beseffen, hoe goed je het thuis hebt (én met elkaar!) is misschien wel het mooiste dat een reis kan opleveren.
Tot snel.
Liefs,
Jones
-
01 November 2012 - 11:04
Jootje:
Lieve JonEs,
Tja, het mooie van weggaan is weer thuiskomen, het voelen wie en wat je hebt gemist of juist niet gemist, mmmmm ja Kaas...! Maar ook voelen dat je samen hebt kunnen genieten (of niet!) van juist ook de kleine dingen, mmmmm ja een Kakkerlak...!
In Australië had ik er geregeld een in de koelkast, of erger nog, in de oven en dat stonk me toch een potje vies, mmmmmm... aangebrande Kakkerlak... en weg overheerlijke Hollandse Appeltaart, linea recta in de vuilnisbak, bah wat ben ik vies van die beesten, ze zijn ook zo griezelig snel, rillingsels over mijn rug!
Ik lees dat er toch een vliegend tapijtje aan jullie vingers is blijven plakken en dat mede daardoor de knip helemaal leeg is. En gelukkig heeft Allibaba schadeloos gereden, hulde van het thuisfront...!
Ik hoop wel dat Allah zijn werk heeft gedaan en dat het vliegtuigpersoneel niet geshockeerd wordt door Esmine die van de stress tussen de benen van AllaJon beland...!
Ik wens jullie een rustige vlucht terug en tot snel ziens om jullie diverse verhalen te horen.
Liefs en tot gauw knuffelen in Huize HarRie of Huize sPontanus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
